Mirjam was zwanger van haar tweede kindje. De bevalling van haar eerste kindje, een dochter, was ingeleid. Het was een pittige bevalling en een pittige start voor haar als moeder. Mirjam vond het lastig haar kindje te lezen, de borstvoeding verliep moeizaam en de begeleiding van de kraamverzorgende was ook niet zoals gehoopt. Mirjam was erg moe en soms wat down.
Wat wilde ze het dit keer graag anders! Ze wilde zo graag meer regie over haar bevalling. De eerste keer had ze het gevoel dat het haar allemaal min of meer was overkomen en ze had achteraf een heleboel dingen graag anders gewild. Hier worstelde ze mee in de kraamweek en het stond haar af en toe in de weg echt te kunnen genieten. Ze gunde zichzelf en haar tweede kindje een betere start. En bovendien had ze er alle vertrouwen in dat haar lichaam prima zelf zou kunnen bevallen!
In mijn cursus kreeg Mirjam veel nieuwe inzichten. Ze leerde over haar opties en keuzevrijheid. Ze leerde over mogelijke scenario’s en hoe hierop te anticiperen. Ze leerde de controle loslaten en haar vertrouwen groeide. Door alle fysieke oefening en de tools die haar hielpen te ontspannen. Even leek er een kink in de kabel te komen. Mirjam haar galzoutwaarden waren aan de hoge kant en ze kreeg hier medicatie voor. De gynaecoloog waarbij ze hiervoor onder behandeling kwam te staan, stelde opnieuw een inleiding voor. Terwijl Mirjam dit keer zo graag een natuurlijke bevalling wilde. Dankzij de medicatie waren haar waarden weer normaal. In mijn cursus had Mirjam geleerd kritisch te zijn op voorstellen voor interventies en wat voor vragen ze kon stellen als er een interventie werd voorgesteld, zodat ze zelf een weloverwogen en verstandige beslissing kon nemen waar ze achter stond. Mirjam zag, nu haar waarden weer normaal waren, geen reden meer om bij de gynaecoloog onder controle te blijven en koos ervoor om weer naar haar eigen verloskundige te gaan. Na 40 weken zwangerschap leek het zover: de bevalling was begonnen. Mirjam had er zin in en voelde zich er helemaal klaar voor. Ze voelde zich ontspannen en in controle. Mirjam koos voor een thuisbevalling. Na dagenlang weeën die kwamen en gingen, ging het op 7 oktober 2016 ineens heel snel. De verloskundige was nog net op tijd om Seth geboren te zien worden. Mirjam had het helemaal zelf gedaan. De weg er naar toe was zo ontspannen geweest dat ze helemaal niet in de gaten had dat Seth al bijna geboren werd! In een paar uurtjes tijd was hij er. Thuis geboren, in de woonkamer. Wat een blijdschap! Wat een geluk! Wat een trots! En wat een verschil met de eerste bevalling! Alles daarna ging volledig op gevoel en vertrouwen. De verzorging en het voeden van Seth. Het voelde allemaal zo veel natuurlijker en gemakkelijker aan. Mirjam genoot. En Seth? Die was en is tot op de dag van vandaag nog altijd een heel blij en tevreden kereltje. Vandaag is Seth 3 jaar geworden. Elke verjaardag van je kind sta je weer even stil bij de dag waarop hij geboren werd. Bij hoe je je voelde en hoe alles verliep. Hoe waardevol is het als deze herinnering een fijne is?